เช่น กล่องอาหารกลางวันแบบใช้แล้วทิ้ง ถุงเก็บอาหาร ถ้วยกระดาษแบบใช้แล้วทิ้ง ฯลฯ เรามักจะใช้โดยตรงโดยไม่ต้องล้างใช่ไหม?

ตามข้อบังคับ วัตถุดิบหลักสำหรับการผลิตกล่องอาหารกลางวันคือโพรพิลีน โดยมีเนื้อหาประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ ใช้แคลเซียมคาร์บอเนตในอุตสาหกรรมเป็นสารตัวเติมและมีปริมาณไม่เกิน 20 เปอร์เซ็นต์ โพรพิลีนมีความเป็นพลาสติกที่แข็งแรง และกล่องอาหารกลางวันที่ผลิตขึ้นนั้นมีความแข็งแรงดีและไม่เสียรูปง่าย อย่างไรก็ตาม แคลเซียมคาร์บอเนตในอุตสาหกรรมเป็นผงหินชนิดหนึ่ง ซึ่งมีความเป็นพลาสติกไม่ดี และผงจะเกาะติดกันได้ยากเมื่อใช้ในปริมาณที่มากเกินไป ดังนั้นกล่องอาหารกลางวันที่ผลิตจึงมักมีปัญหาด้านคุณภาพ เช่น การอ่อนตัวและการรั่วซึม

พีวีซีห่อหุ้มอาหารอาจทำให้เกิดมะเร็งซึ่งเป็นเพียงส่วนปลายของภูเขาน้ำแข็งของบรรจุภัณฑ์อาหารที่ไม่มั่นคง จากการสอบสวนพบว่าเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารแบบใช้แล้วทิ้งที่ไม่ผ่านการรับรองซึ่งถูกรวมอยู่ใน "บัญชีดำ" โดยแผนกตรวจสอบคุณภาพแล้วยังคง "เป็นที่นิยม" ในตลาดปักกิ่ง... เป็นเพราะฝ่ายกำกับดูแลไม่ได้ตรวจสอบอย่างถูกต้อง หรือมี หน้าที่ของฝ่ายธุรการไม่สำเร็จ? ในฐานะเหยื่อของการใช้บนโต๊ะอาหารแบบใช้แล้วทิ้งที่ไม่ได้มาตรฐาน ผู้บริโภคมีปฏิกิริยาอย่างไรกับสิ่งนี้

สัมผัสนุ่ม ฉีกขาดเมื่อฉีกขาดเล็กน้อย และกลิ่นแปลกๆ เป็นลักษณะทั่วไปของกล่องอาหารกลางวันแบบใช้แล้วทิ้งที่ไม่เหมาะสมเหล่านี้ ความรู้สึกที่นุ่มนวลทำให้กล่องอาหารกลางวันไม่สะดวกต่อการใช้งาน และทำให้อาหารหรือซุปล้นระหว่างมื้ออาหาร และกลิ่นแปลก ๆ เป็นสัญญาณชัดเจนว่าวัสดุของกล่องอาหารกลางวันมีสารพิษ แต่มันเป็นเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารที่ไม่ได้มาตรฐาน ทำไมมันถึงหมุนเวียนในตลาดเป็นจำนวนมาก? เหตุใดจึงมีบริษัทจัดเลี้ยงจำนวนมากใช้ และทำไมผู้บริโภคจำนวนมากจึงไม่ปฏิเสธ

เครื่องใช้บนโต๊ะอาหารแบบใช้แล้วทิ้งเช่นตะเกียบและกล่องอาหารกลางวันสามารถเห็นได้ทุกที่ในชีวิตของเรา สแน็คบาร์ริมถนน แผงขายอาหาร ร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด และสถานที่รับประทานอาหารอื่นๆ ที่ไม่ได้มีคุณภาพสูงมากนัก เครื่องใช้บนโต๊ะอาหารส่วนใหญ่จะเป็นแบบใช้แล้วทิ้ง และในถังขยะของอาคารสำนักงานต่างๆ และสถานที่สำนักงานส่วนใหญ่ "ได้รับ" ขยะจำนวนมากทุกวัน